Naked

Over een nacht ijs gaan wij door het transparante geheugen, tijd genoemd in de volksmond.
Mijn verleden ligt ver achter mij als ik de entree maak in de paleizen van honing.
Machtige pilaren rijzen op naast de ingang alwaar een vurige draak tezamen met een leeuw de wacht houden.
Opdat geen enkele vorm van de Dood binnen kan treden in de cirkel die oneindig heet te zijn.
Vergezeld van mijn geliefde stapvoets doorlopend over de marmeren tegels verwezelijk ik mijn innerlijke droom tot een waarheid die zichzelf uit laat stralen naar de buitengewesten van mijn bewustzijn.
Openheid is alom, de gordijnen van weleer, donker en rood, zijn verwisseld door een overbelichting welke een menselijk oog alleen nog kan opnemen in den geestesoog, het zijn de gordijnen des Licht, ze zijn effectiever als de verborgene schaduw van het geschreven woord.